Rozmowy kwalifikacyjne w LPP

Moje relacja:

W Croppie w Posnanii w Poznaniu wystarczyło odbyć rozmowę telefoniczną i odpowiedzieć na to, że wie się jakie będą Twoje obowiązki w pracy. Później poszłam na rozmowe, która wyglądała tak - ''możesz przychodzić w weekendy? To Od jutra zaczynasz''.

Moje relacja:

Ja aplikowałam akurat do sklepu Reserved. Klasycznie wysłałam im swoje CV, a oni oddzwonili i zaprosili na rozmowę u nich. I to spotkanie to był jedyny etap rekrutacji. Pojechałam na miejsce i tam przywitała mnie uśmiechnięta pani rekruterka, która od razu powiedziała, żebym się nie stresowała, bo nie ma powodu. Trochę mi to wsparcie i dobre słowa z jej strony pomogły i już podeszłam do tej rozmowy spokojniej. Bo w sumie nie było się czego bać. Pytania były takie jak to zwykle bywa, czyli jakie mam doświadczenie w sprzedaży, jakie mam podejście do różnych klientów, co wiem o ich firmie i dlaczego chce u nich pracować. Nic trudnego. I miałam do odegrania krótką scenkę sprzedażową, ale ona też dobrze mi poszła, bo spodziewałam się takiego zadania. A potem po kilku dniach zadzwonili do mnie z wiadomością, czy mnie przyjmują.

Moje relacja:

Przyjemnie było na rozmowie kwalifikacyjnej rozmawiać na temat tego co lubię robić :) Pracowałam wcześniej jako VM, zasady podstawowe znam, ale każda sieć ma swoje, a jednocześnie miałam doświadczenie w sprzedaży i w obsłudze klienta. Ta rozmowa przyszła mi bardzo łatwo dzięki temu :) Porozmawialiśmy jakie mam zainteresowania, oczekiwania, plany, zalety :) Chciałabym żeby każda rozmowa kwalifikacyjna była taka miła i niestresująca jak ta :)

Moje relacja:

Liczyłam na szybką rozmowę, a tu się jakoś to wszystko przeciągało. Rozumiem, że jak ktoś zatrudnia człowieka może mieć do niego dużo pytań... To miał ;D Zostałam dokładnie wypytana jak to się mówi o wszystko ;) Jakie mam doświadczenie? Dlaczego chcę pracować jako sprzedawca? Dlaczego lubię kontakt z ludźmi (bo powiedziałam, że lubię )? Czy znam angielski (w razie czego)? Ile bym chciała zarabiać? Ile etatu dam radę wyrabiać? Od kiedy mogę zaczynać pracę? Co wiem o firmie? Jakie mam zainteresowania? Czy lubię modę? Czy wiem co się teraz nosi? itp. itd... Nie wiem czemu aż tak dokładnie i o aż tyle rzeczy się wypytują... No nic nie poradzisz trzeba odpowiadać ;D

Moje relacja:

Jedna rozmowa kwalifikacyjna z takimi pytaniami (wypiszę wszystko co pamiętam): Jakie mam doświadczenie? Gdzie wcześniej pracowałam? Od kiedy mogę zaczynać? Ile na rękę chciałabym zarobić? Jak myślę ile godzin tygodniowo mogłabym wyrabiać? Nie przeszkadza mi praca w weekendy? Co wcześniej w pracy w sklepie miałam do zrobienia? Czy np. robiłam rzeczy porządkowe czy tylko kasa fiskalna? Czy lubię modę? Potem szybki (po paru dniach) kontakt z informacją, że proponują mi pracę.

Moje relacja:

Mam takie małe rady dla ludzi, którzy wybierają się na rozmowę kwalifikacyjną do LPP. Szkoda, że mi tak wcześniej nikt nie poradził albo że nie poczytałam dobrze jak rekrutują. To po pierwsze warto wiedzieć cokolwiek o firmie, jej markach, historii itp., po drugie warto się jakoś nie do końca szablonowo ubrać np. założyć fajny dodatek żeby pokazać, że się zna na modzie, po trzecie warto nie stresować się w trakcie sprawdzania znajomości języka. Ja niestety poległam a bardzo żałuję. Odpowiedziałam na niewiele pytań poza tymi z "rad" to znaczy na pytanie o doświadczenie, obsługę programów z office i o dyspozycyjność do pracy na różnych zmianach. Szkoda, bo zapowiadało się to na fajną pracę w fajnej atmosferze.

Moje relacja:

Taka sobie rozmowa w sympatycznej atmosferze nic wielkiego i szczególnie trudnego. Miałam za zadanie opowiedzieć o swoich zainteresowaniach, czy wiem co jest teraz modne, jakie trendy mi się najbardziej podobają, kiedy mogę przyjść do pracy i ile chciałabym zarabiać. Ponieważ wcześniej pracowałam w sklepie odzieżowym tylko innej marki to miałam powiedzieć jak mi się podobało, co mi się podobało i co bym zmieniła. No i dlaczego zdecydowałam się na szukanie innej pracy. Trwało to wszystko krótko Pasuje mi taki sposób rekrutowania. Krótko i na temat, bierzemy cię albo szukaj sobie dalej

Moje relacja:

Nie wiem czy trafiłam na nadgorliwego kierownika czy zawsze oni wypytują o wszystko co się da. Jakby nie było zostałam dogłębnie przepytana o wszystko ;) Nie były to jakieś niestosowne pytania czy coś w tym guście po prostu było ich bardzo dużo. Już teraz to nawet wszystkich nie pamiętam, ale co pamiętam to napiszę :) Jakie mam doświadczenie? Czemu chcę pracować akurat w tym właśnie sklepie? Co chcę robić w przyszłości? Jakie są moje zalety i jakie wady? Czym się interesuje w życiu? Co najchętniej robię po pracy? Czy chcę się rozwijać? Czego chciałabym się w życiu nauczyć? I cała reszta dokładnie w takim guście ;) Może ktoś się naczytał jak prowadzić rozmowę rekrutacyjną i wziął sobie to do serca ;)

Moje relacja:

Jak na stażystę to rekrutacja wcale nie była łatwa. Pytań już nie jestem w stanie co do słowa przytoczyć. Mogę opisać ogólnie jak to wyglądało. To na początku wysłałam zgłoszenie i poprosili mnie żebym wykonała testy. Testy opierały się na sprawdzeniu czy potrafię logicznie myśleć i kombinować i czy znam angielski. Dopiero po serii testów dostałam się na rozmowę kwalifikacyjną. Tam tak samo sprawdzali czy znam angielski tzn. nie do końca tak samo, bo wcześniej było pisemnie a na rozmowie ustnie. Pytania normalne i maksymalnie standardowe na pewno nic nie powinno Was zaskoczyć.

Moje relacja:

Prosta, żeby nie powiedzieć banalna rozmowa kwalifikacyjna. Spotkanie odbywało się w kawiarni na terenie centrum handlowego, więc i atmosfera w związku z tym była bardzo rozluźniona. Ciężko o stres gdy wokół siedzą ludzie przy kawce i ciasteczku. Kierowniczka sklepu zapytała mnie dosłownie o parę rzeczy, kluczowe okazało się to, że szukali kogoś na szybko. Chciała wiedzieć jakie mam doświadczenie w sprzedaży i w obsłudze klienta, dlaczego szukam teraz nowej pracy, czy mogłabym zacząć następnego dnia itp. Z takich pytań bardziej na myślenie padło jedno - jakbym się zachowała, gdybym zauważyła, że klientka zrzuciła rzeczy z półki i poszła dalej udając, że niczego nie zrobiła. Mi od razu na tym spotkaniu powiedziała jeszcze ile dają na rękę za godzinę.