Rozmowy kwalifikacyjne w INEA

Moje relacja:

Chyba z powodu stanowiska miałam tam zwykłą rozmowę. Bez żadnych udziwnień, testów, rozmów po angielsku nic z tych rzeczy. Spotkanie było tak zwyczajne że aż sympatyczne. Pozytywnie mnie to zaskoczyło :) Bardzo jasno już w ogłoszeniu mówi się o warunkach pracy spotkanie jeszcze to potwierdza. Mnie się pytali na przykład gdzie wcześniej pracowałam, jakie mam oczekiwania, ile chce zarobić, czy lubię i chce się uczyć, czy lubię rozmawiać z ludźmi i czy praca na pół etatu będzie mi odpowiadała :)

Moje relacja:

Na 3 etapie rekrutacji to się dla mnie zakończyło. 3 to znaczy po aplikowaniu, rozmowie i testach. Wydawało mi się, że było ok, ale jak widać coś poszło nie tak. Na dalsze etapy mnie nie zapraszali. Testy były typowo wiedza + umiejętności nawet dosyć trudne, myślałem, że będzie łatwiej. Rozmowa z jednej strony ogólna (jakie mam oczekiwania, czy angielski techniczny to nie problem, wcześniejsze doświadczenie w zawodzie na podobnym stanowisku, kiedy mogę zaczynać) z drugiej techniczna (konkrety na temat wymagań wiedzowych z ogłoszenia). Tej drugiej części mniej. Zakładam, że więcej miało być na 2 rozmowie.

Moje relacja:

Mogę powiedzieć coś tylko o rozmowie kwalifikacyjnej, bo w innych częściach rekrutacji nie brałem udziału. Tak wyszło, że się nie dostałem. Jak to ma komuś pomóc albo dać jakąś wiedzę o firmie to moja rozmowa kwalifikacyjna wyglądała tak: pytania o znajomość konkretnych rzeczy (CAD, Excel, Google Earth) chodzi o poziom i o wiedzę pytania wiedzowe o sieci (Ethernet, PON) o prawo jazdy i to czy się lubi jeździć o cele na przyszłość i oczekiwania w tym czy chciałoby się ewentualnie zostać na stałe o dyspozycyjność

Moje relacja:

Bardzo prosta rozmowa bez zbędnych pytań tylko same konkrety. Z tych konkretów to na przykład chcieli wiedzieć czy mam doświadczenie w pracy z klientem na call center albo w sprzedaży bezpośredniej, dlaczego chcę pracować u nich i co wiem o firmie, kiedy mogłabym zacząć, czy umiem obsługiwać komputer i jaką mam motywację do pracy. Bardzo dużo sami opowiadali jak wygląda praca jakie proponują warunki i czego można się spodziewać chociaż to było w ogłoszeniu. Można zapytać o cokolwiek jak się ma jeszcze jakieś pytania.

Moje relacja:

Moim zdaniem to taka typowa rozmowa. Bo właściwie nic mnie nie zaskoczyło. Dosyć szczegółowo przegadalismy moje CV, były zadawane dodatkowe pytania o poprzednich pracodawców, warunki pracy itp, do tego opowiedziałam, jakie mam wykształcenie + coś o sobie. Trzeba też było odegrać scenkę i to wszystko. Tzn z mojej strony bo od rekrutującego się jeszcze dowiedziałam dokładnie na czym polega praca, zakres obowiązków, stawki, perspektywy awansu itp.

Moje relacja:

Rozmowa, w której brałem udział, była bardzo przyjemna. Wszystko przeprowadzone na luzie, bez zbędnego zadęcia. Na początku się dowiedziałem, jak wygląda praca w firmie i co oferują dokładnie, tzn że mają w ofercie szkolenia, benefity, jakieś dodatki do pensji itp. Ogólnie to wszystko zrobiło na mnie ogromne wrażenie. Takie pozytywne. Druga część to były pytania do mnie. Przeszliśmy przez całe CV, wykształcenie, doświadczenie, umiejętności. Była do odegrania scenka, jakbym postąpił rozmawiając z osobą, której trzeba wyjaśnić, jak się naprawia sprzęt. A na koniec pytanie, ile bym chciał zarabiać. I po tym była kolej na moje pytania, ale ja ich nie miałem.

Moje relacja:

Część pierwsza - rozmowa kwalifikacyjna. Obyło się bez stresu, ale rozmowa raczej przekrojowa. Pojawiły się i pytania o oczekiwania wobec stażu, i o doświadczenie zdobyte na praktykach, i o zainteresowania/spędzanie wolnego czasu. Oprócz tego chcieli wiedzieć się ile chciałbym dostać, kiedy mogę zacząć, ile godzin w tygodniu jestem dyspozycyjny, czy podobają mi się moje studia, gdzie się widzę za kolejne pięć lat itp. W tym względzie rekrutacja była bardzo typowa, przynajmniej z tego, co mi o rekrutacjach wiadomo ;) Część druga - testy predyspozycji/osobowościowe. Takie, przy których raczej nie ma dobrej odpowiedzi, bardziej sprawdzające umiejętności miękkie niż wiedzę. W tym wypadku nie ma się zupełnie czego obawiać.